-
1 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
2 urok
być pod czyimś \urokiem in jds Bann stehen ( geh)rzucać na kogoś \urok jdn verzaubern, jdn verhexen -
3 zaklinać
I. vt1) ( błagać) beschwören, anflehen2) ( rzucać urok) verzaubern, verhexenII. vr beteuern, schwören
См. также в других словарях:
urok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co wywiera estetyczne odczucia; piękno, czar, powab, wdzięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urok muzyki, lasu, gór. Uroki lata, jesieni. Być pod… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… … Słownik języka polskiego
rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
czar — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czarze, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawisko niewytłumaczalne, zadziwiające, przypisywane działaniu sił nadprzyrodzonych, także według dawnych pogańskich wierzeń obrzędy, zaklęcia itp. mające takie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urzekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urzekaćam, urzekaća, urzekaćają, urzekaćany {{/stl 8}}– urzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc a. Vd, urzeknę || urzekę, urzeknie || urzecze, urzecz, urzekł, urzekli, urzeczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaklinać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaklinaćam, zaklinaća, zaklinaćają, zaklinaćany {{/stl 8}}– zakląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaklinaćklnę, zaklinaćklnie, zaklinaćklnij, zaklinaćklął, zaklinaćklęli, zaklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień